Angst een gevoel dat in mijn lijf zit zo lang ik me kan herinneren. Ook al koppelde ik er altijd wel weer andere gedachtes aan, de angst was vaak de basis voor veel pieker gedachtes: ‘Ben ik goed genoeg?’ ‘Willen anderen mij wel?’ ‘Zit mijn relatie wel goed?’ ‘Gaat het wel goed met mijn kinderen?’ ‘Ben ik wel een goede coach?’
En elke keer als de angstgedachtes de kop op staken, ging ik er alles aan doen om deze angst te laten verdwijnen: hard werken, fixen, controle proberen te krijgen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Zodra ik angst voelde, ging ik uit mijn lijf en naar mijn hoofd.
Zo kon ik ook heel vaak angst tegenkomen als ik familieopstellingen gaf. Tijdens een opstelling was altijd wel een moment dat het leek vast te lopen. Op dat moment kon ik een soort van paniek voelen in mezelf: ‘ Ik weet niet wat ik moet doen, maar iedereen kijkt nu naar mij, ik moet het oplossen, maar weet niet hoe!’
Vreselijk vond ik het. Steeds maar weer had ik het gevoel dat ik het probleem moest oplossen, terwijl ik zelf ook niet wist hoe, waardoor de angst steeds groter werd.
Ik besefte me dat ik me steeds liet leiden door mijn angst en daardoor uit contact ging met mijn lijf en besloot het anders te doen. In plaats van weg te gaan van de angst, ging ik bewust naar mijn gevoelens. Ik voelde de spanning in mijn lijf, mijn hoge hartslag, de verkramping en in plaats van iets te doen, bleef ik bij dit gevoel en stond toe dat het er mocht zijn en ik stapte als het ware in het moment en in het ‘niet weten’.
Het bizarre was dat het precies dát moment was, dat er iets gebeurde; een ingeving, een opmerking die iemand maakte, een beweging, wat precies de opening was om de energie weer te laten stromen.
Niet alleen deze keer, maar alle keren daarna gebeurde hetzelfde. Gevolg was ook dat mijn paniek plaatsmaakte voor vertrouwen in datgene wat groter is dan wij en ik niet degene ben die het hoeft te fixen, maar dat als ik me overgeef er precies kan gebeuren wat er wil gebeuren.
Niet alleen tijdens familieopstellingen, maar eigenlijk in alle situaties van mijn leven ben ik gaan oefenen om juist naar de angst toe te gaan in mijn lijf. Ook al lukt het me zeker niet altijd, het begint wel steeds bekender te worden om dit paadje te lopen en brengt me steeds weer bijzondere ervaringen.
Ook tijdens mijn coachsessies en trainingen leer ik mensen om in contact te gaan met het gevoel in je lijf en vanuit daar te kijken wat er wil ontstaan. Het lichaam weet het precies, we hoeven er alleen maar naar te leren luisteren.
Wat een geschenk is mijn angst geworden!