Vrijwel iedereen kent het heerlijke gevoel van verliefd zijn. Dat je precies díe persoon bent tegengekomen die jou compleet maakt. Maar in vrijwel elke relatie komt er een moment waarop je partner jou niet meer geeft wat je zo graag wilde. Hierdoor kan een leeg, angstig of boos gevoel ontstaan.
Zelfs in de beste relaties is er wel eens een kink in de kabel en voelen we ons niet meer zo gelukkig en geborgen als voorheen. Vaak is onze neiging dan om extra hard te gaan werken om dat fijne gevoel weer terug te krijgen. We proberen onze partner te veranderen of passen onszelf aan. Hierdoor kan ruzie ontstaan en gaan we misschien zelfs twijfelen of dit nog wel de juiste partner is. Dat terwijl je eigen oude pijn onder ogen gaan zien vaak de sleutel is om elkaar weer te vinden.
JE TROUWT MET JE TRAUMA
Onze partners weten onbewust – en onbedoeld! – vaak precies op díe knoppen te drukken die bij ons een oude pijn aanwakkeren. ‘Je trouwt met je trauma’, wordt wel gezegd. Zelf ben ik heel lang bezig geweest om mijn partner te veranderen. Steeds weer wilde ik het contact met hem voelen. Omdat ik anders oude gevoelens van paniek en verlatenheid tegenkwam die ik heb gevoeld als klein meisje toen mijn ouders gingen scheiden en mijn vader vertrok. Om die pijn maar niet te hoeven voelen, ging ik steeds meer trekken aan mijn partner: contact, contact, contact! Maar hoe meer ik hem claimde, hoe meer hij de neiging had om uit contact te gaan. Met als gevolg dat ik toch weer werd geconfronteerd met mijn oude pijn.
MET DE VINGER WIJZEN
Vrijwel alle stellen die ik in mijn praktijk zie, hebben bij de eerste sessie de neiging om met de vinger naar de ander te wijzen. Beiden zouden ze graag willen dat hun partner zich anders gaat gedragen. Onder die verwijten zit echter vrijwel altijd oude pijn verborgen. We hopen dat de pijn verdwijnt als onze partner zich maar anders zou opstellen. Maar in plaats van je focussen op je partner zou je ook eens naar jezelf kunnen kijken. De momenten dat het mij lukte om te stoppen met steeds maar contact te zoeken met mijn partner, kwam ik in mezelf die oude paniek tegen van het verlaten meisje in mij. Dit was een gevoel dat ik koste wat kost wilde vermijden. Totdat ik begon in te zien dat het aan mij was om deze oude pijn te verwerken en een plek te geven. Omdat ik niet meer zo aan het trekken was, kwam mijn partner uit zichzelf naar me toe. Hij voelde zich weer aangetrokken tot mijn energie en had behoefte om het contact te herstellen.
JEZELF HELEN
De vraag is dan ook: ben je op zoek naar een partner die jou gelukkig maakt? Want dan is de kans zeer groot dat je keer op keer teleurgesteld raakt. Of ben je op zoek naar een partner die jou kan helpen om jezelf te helen en werkelijk jezelf te worden? Door te stoppen met verlangen dat de ander moet veranderen en te kijken naar de pijn, het gemis, de angst, de verlangens of de boosheid die in jou zitten, kan je jezelf stap voor stap dichter bij je werkelijke zelf brengen. Als het je lukt om zo naar je relatie te leren kijken, is de kans heel groot dat deze relatie je een heel diep geluksgevoel kan geven.
CRISISSITUATIES
Het lukt mij lang niet altijd al die oude gevoelens toe te laten. En gelukkig maar. Want zoals mijn moeder vaak heeft gezegd: ‘Wees blij dat je nog niet alle lessen hebt geleerd, want als dat zo is, dan ga je dood.’ Niet voor niets vertellen mensen vaak dat ze de grootste groei zijn doorgegaan in crisissituaties in ons leven. Want precies dáár komen we gevoelens tegen waar we ons jaren lang tegen hebben geweerd. Juist als we stoppen om weg te rennen van deze gevoelens, kan de pijn gevoeld worden. Pas dan kan de pijn transformeren naar iets anders: een diepe innerlijke rust, een gevoel van heelheid, van vertrouwen en acceptatie. Ik heb dan ook het volste vertrouwen dat het leven me precies die lessen voorschotelt waardoor ik elke keer een stukje dichter bij mezelf kan komen.